فضيلت شهر قم به بركت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها:
عفّان بن بصري مي‌گويد: امام صادق علیه السلام به من فرمود: مي‌داني چرا قم “قم” ناميده شد؟ گفتم: خدا و پيامبرش و شما آگاهتريد.فرمود: از اينرو اين شهر قم ناميده شد چون اهل آن با قائم آل محمّد علیه السلام همراه مي‌شوند و با او قيام مي‌كنند و او را ياري مي‌كنند و در اين راه استوار خواهند بود. بحارالانوار/۶۰/۲۱۶
و نيز امام صادق علیه السلام فرمود: تربت قم مقدّس است و مردم قم از مايند و ما هم از آنانيم،هيچ ستمگري قصد بد به اهل قم نمي‌كند مگر اين كه در عذاب او تعجيل مي‌شود البتّه به شرطي كه مردم قم به برادران خود خيانت نكنند، ولي وقتي كه خيانت كنند خداوند ستمگران را بر آنان مسلّط مي‌كند. آنان (اهالي قم) ياران قائم ما و دعوتگران حقّ ما هستند، سپس امام سرش را به سوي آسمان بلند كرد و عرضه داشت: خدايا آنان (اهالي قم) را از هر فتنه‌اي مصون بدار و از نابودي نجات بخش. بحارالانوار/۶۰/۲۱۹
و از نبيّ مكرّم اسلام رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل است كه فرمود: هنگامي كه مرا به آسمان چهارم بردند، نگاهم افتاد به قبّه‌اي از درّ كه داراي چهار در و چهار پايه بود، همانند پارچه‌ي زربافت سبز رنگ. به جبرئيل گفتم، اين چيست كه بهتر از آن را در آسمان چهارم نديدم؟ پاسخ داد: شكل شهري است كه به آن قم گفته مي‌شود كه بندگان مؤمن خدا در آنجا اجتماع مي‌كنند….بحارالانوار/۶۰/۲۰۷
شخصيّت برجسته‌ي حضرت معصومه سلام الله علیها:
محدّث گرانقدر حاج شيخ عباس قمي در خصوص دختران حضرت موسي بن جعفر علیه السلام مي‌نويسد: بر حسب آنچه به ما رسيده، افضل آنها سيّده‌ي جليله‌ي معظّمه، فاطمه بنت امام موسي علیه السلام معروف به حضرت معصومه است. منتهي الامال/۲/۲۴۱
و علاّمه‌ي تستري صاحب قاموس الرّجال مي‌نويسد: در ميان فرزندان امام كاظم علیه السلام بعد از امام رضا علیه السلام كسي همسنگ حضرت معصومه سلام الله علیها نمي‌باشد.تواريخ النّبي و الال/۶۵
و هم‌چنان كه در برگ سبز شماره‌ي۲۶ اشاره كرديم، حضرت امام صادق علیه السلام پيش از آن كه فرزند بزرگوارشان امام كاظم علیه السلام به دنيا بيايند فرمودند: آگاه باشيد كه براي خدا حرمي هست و آن مكّه است و براي پيامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم حرمي است و آن مدينه است و براي امير مؤمنان علیه السلام حرمي است و آن كوفه است.آگاه باشيد كه حرم من و فرزندان بعد از من، قم است. آگاه باشيد كه قم كوفه‌ي كوچك ماست. آگاه باشيد كه براي بهشت هشت در است، سه در آن از قم باز مي‌شود. بانويي از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسي،در آنجا رحلت مي‌كند كه با شفاعت او همه‌ي شيعيان ما وارد بهشت مي‌شوند.بحارالانوار/۶۰/۲۱۶
اين حديث به جهت صدورش از امام صادق علیه السلام قبل از اين كه حضرت معصومه و پدر بزرگوارش ديده به جهان بگشايند، از اهمّيّت خاصّي برخوردار است و نكات مهمّي در بر دارد كه به برخي از آنها اشاره مي‌شود:
۱ـ قم حرم ائمّه علیهم السلام است.
۲ـ قم كوفه‌ي كوچك اهل بيت علیهم السلام است.
از اين حديث، عظمت شهر كوفه نيز به خوبي روشن مي‌شود كه قم را با آن همه عظمتي كه دارد “كوفه‌ي كوچك” ناميده‌اند.علاّمه‌ي مجلسي در فصلي كه به ذكر فضايل و مناقب كوفه و اهل كوفه اختصاص داده، بيش از هفتاد حديث در اين رابطه ذكر كرده است.بحارالانوار/۱۰۰/۳۸۵
۳ـ سه در از درهاي بهشت از قم باز مي‌شود.
شايد اين حديث اشاره باشد به اين كه زمان طولاني قم مركز حوزه‌ي علميّه مي‌شود و علوم آل محمّد علیهم السلام از اين شهر به همه‌ي نقاط جهان مي‌رسد.چنان كه در عصر ما بزرگترين مركز علمي جهان تشيّع در اين حوزه‌ي مقدّسه است و در تمام نقاط جهان، علوم آل محمّد از رهگذر پرورش‌يافتگان اين حوزه‌ي مقدّسه منتشر مي‌شود. چنان كه در حديث شريف تصريح شده كه دانش از اين شهر به همه‌ي نقاط دنيا منتشر خواهد شد.بحارالانوار/۶۰/۲۱۳
۴ـ بانويي از تبار من در قم رحلت مي‌كند.
جالب اين كه امام صادق علیه السلام او را با نام و نام پدرش معرّفي كرده و فرموده: او فاطمه دختر موسي علیه السلام است.
۵ـ همه‌ي شيعيان ما با شفاعت او وارد بهشت مي‌شوند.
اين تعبير كه با شفاعت يك بانو همه‌ي شيعيان وارد بهشت بشوند، در حقّ هيچ بانوي ديگري وارد نشده است و او به حق نمايانگر جلال و جبروت حضرت صدّيقه‌ي طاهره سلام الله علیهامي‌باشد.
چگونگي تشييع و تدفين حضرت معصومه سلام الله علیها
پس از شهادت امام موسي بن جعفر علیه السلام فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیها ذيل عنايت و هدايت برادر والاقدرش حضرت امام رضا علیه السلام مسير كمال علمي و معنوي را بنابر استعداد و ارادتي كه داشت مي‌پيمود. پس از عزيمت حضرت رضا علیه السلام به ايران، آن حضرت نامه‌اي به خواهرش نوشت و به غلامش دستور داد در هيچ منزلي توقّف نكند تا هر چه سريع‌تر نامه را به فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیهابرساند. فاطمه‌ي معصومه به مجرّد دريافت نامه خود را آماده‌ي سفر ساخت و با گروهي از برادران و برادرزادگان طبق درخواست حضرت رضا علیه السلام با شور و شوقي توصيف‌ناپذير راهي خراسان شد.(من لا يحضره الفقيه/۴/۴۶۱)
چون كاروان آنان به شهر ساوه رسيد، نيروهاي نظامي ساوه به كاروان حمله‌ور شدند و مردان كاروان را به شهادت رساندند. بر پايه‌ي برخي گزارش‌ها چون فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیهاپيكرهاي غرق به خون ۲۳ تن از عزيزان و نزديكان خود را مشاهده كرد به شدّت دل شكسته و محزون و در نتيجه بيمار شد.(رياض الانساب/۱۴۲)و چنين نقل شده كه حضرت معصومه سلام الله علیهاوقتي در ساوه مريض شد به همراهان خود فرمود مرا به قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم كه فرمود: قم مركز شيعيان ما خواهد بود.وديعه‌ي آل محمّد/۱۲
مردم مؤمن قم هنگامي كه از اين فاجعه‌ي دلخراش آگاه شدند شتابان به سوي ساوه شتافتند و حضرت معصومه سلام الله علیهارا ـ گروه فراواني از مؤمنان سواره و پياده ـ در اوج احترام با كجاوه به قم آوردند و ناقه‌ي حامل حضرتش در محلّي كه امروز “ميدان مير” ناميده مي‌شود زانو بر زمين زد و آن حضرت را به منزل موسي بن خزرج بردند و بيماري ايشان ۱۷روز به طول انجاميد و پس از ۱۷ روز روح بلندش به ملكوت اعلي پيوست. اين طور نقل شده كه حضرت طيّ اين مدّت پيوسته به عبادت و راز و نياز با خداوند متعال مشغول بود. خانه‌ي موسي بن خزرج به احترام اقامت ۱۷ روزه‌ي فاطمه‌ي معصومه سلام الله علیهابه مدرسه تبديل شد و آن را مدرسه‌ي “ستّيه” ناميدند و محلّ عبادت آن حضرت به “بيت‌النّور” شهرت يافت كه هم اكنون زيارتگاه مؤمنان و محبّان آن بانوي عاليقدر و بافضيلت است.
در مدّت اقامت كوتاه آن حضرت در قم، زنان، گروه‌گروه به ديدار ايشان مي‌شتافتند. پس از رحلت آن بانوي عظيم‌الشّأن مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را تشييع كردند و تصميم گرفتند حضرت را در باغ “بابلان” به خاك سپارند. از اينرو پس از مشورت به دنبال پيرمرد پرهيزگاري كه “قادر” نام داشت فرستادند تا وارد قبر شود و آن حضرت را دفن كند. ناگهان مردم ديدند از جانب شنزار دو سواره كه نقاب بر چهره زده‌اند به سرعت به سوي آنان مي‌آيند، آنان به جنازه نزديك شدند، يكي به درون قبر رفت و ديگري پيكر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیهارا برداشت و به او داد و مراسم دفن را به طور كامل انجام دادند و بي آن كه با كسي سخني بگويند بر اسب‌هاي خود سوار شدند و از محل دور شدند.بحارالانوار/۴۸/۲۹۰
برخي از اهل نظر معتقدند اين دو سوار حضرت رضا و فرزندشان جوادالائمه علیه السلام بوده‌اند كه با اعجاز، خود را به او رساندند. همان‌طور كه حضرت موسي بن جعفر علیه السلام براي اقامه‌ي نماز بر بانو شطيطه و شركت در مراسم دفن و كفن ايشان از مدينه به نيشابور آمد.زندگاني كريمه‌ي اهل بيت/۱۴۶
ارادت خاصّ مراجع عاليقدر شيعه به كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام
الف: آيت الله العظمي بروجردي(رحمة الله عليه)
چنين نقل كرده‌اند كه مرحوم آيت الله بروجردي براي بستري شدن در بيمارستان فيروزآبادي از بروجرد عازم تهران بود، ماشين حامل ايشان اندكي از قم دور شده بود كه آقا چشم‌هاي خود را گشودند و به بيرون از ماشين نظاره كردند،چراغ‌هاي قم نظر آقا را به خود جلب كرد، پرسيد: اينجا كجاست؟ عرض شد: قم است. فرمود: اتومبيل را برگردانيد تا من سلامي عرض كنم. ماشين به سوي حرم مطهّر برگشت، آيت‌الله‌بروجردي با آن كسالتي كه داشتند و در آن ايّام به صورت حادّ و بحراني درآمده بود، به پيشگاه كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام عرض ارادت كردند، بعد از سلام و زيارت كوتاهي به طرف تهران حركت نمودند.تاريخچه سامرّا/۱۶۲
هنگامي كه معظّم له با بهبودي كامل از بيمارستان مرخص شدند، به جهت تلگراف‌هاي فراواني كه از علما و مراجع و ديگر طبقات قم به ايشان رسيده بود و ايشان را به شهر مذهبي قم براي اقامت و زعامت حوزه‌ي علميّه دعوت كرده بودند،رهسپار قم شدند و در ميان استقبال پرشور و بي‌نظير همه‌ي طبقات وارد اين شهر مقدّس شده يكسره به حرم مطهّر مشرّف شدند. ايشان در تمام مدّت اقامت خود در قم با تمام توان خود تلاش كردند كه از حريم كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام دفاع كنند و در تعظيم و تجليل ايشان كوشيدند، همه روزه با خضوع و احترام زايدالوصفي پيشاني ادب بر آستان مي‌ساييدند و محلّ درس خود را در كنار حرم قرار دادند، بزرگترين بناي تاريخي خود(مسجد اعظم)را در كنار حرم بي‌بي و به تعبير خودشان به صورت متّصل ولي مستقلّ تأسيس نمودند و از هيچ تلاشي در مورد رعايت حريم حضرت معصومه سلام الله علیهافروگذار نكردند. جالب‌تر اين كه به توليت آستانه دستور دادند كه نام ايشان را در ليست خدّام افتخاري آستانه‌ي مباركه ثبت نمايند و اين حاكي از كمال معرفت ايشان به مقام كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام مي‌باشد.ماهنامه كوثر/۵/۶۷
ب: آيت الله العظمي گلپايگاني (رحمة الله عليه)
از ديگر مراجع بزرگواري كه عنايت خاصّي به بزرگداشت مقام منيع كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام داشتند، مرحوم آيت الله العظمي حاج سيّد محمّدرضا گلپايگاني بودند. اين مرجع والامقام در قسمت اعظم عمر مباركشان، نماز صبح را در حرم حضرت معصومه سلام الله علیهااقامه مي‌كردند، در اين مدّت ملتزم بودند كه قبل از نماز و يا بعد از نماز كنار ضريح مطهّر، سمت بالاي سر، كمي عقب‌تر از محاذات قبر شريف مشرّف شده،زيارتنامه بخوانند، نماز زيارت را به جا آورده و آنگاه بر ضريح مقدّس سر نهاده، اشك ريخته و حوائج خود را با كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام در ميان گذاشته و براي همه‌ي مؤمنين دعا كرده، دست بر سينه عقب‌عقب برگردند.ايشان در همه‌ي عمر شريف خود ملتزم بودند كه روزهاي چهارشنبه پس از اتمام درس، از مسجد اعظم به سوي حرم مطهّر حركت كنند و به زيارت مشرّف شوند.
ج : آيت الله العظمي مرعشي نجفي (رحمة الله عليه)
پيشتاز مراجعي كه در عصر ما شب و روز به ياد اين ولي‌نعمت‌عظمي بود و در هر محفلي نقل مجلسش ياد كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام بود، مرحوم آيت الله العظمي حاج سيّد شهاب‌الدّين مرعشي بود كه همه روزه پيش از همه به حرم مطهّر مشرّف مي‌شد، به توسّل، تضرّع و تهجّد مي‌پرداخت تا فجر صادق طالع شود و نماز صبح را در بالاي سر حضرت معصومه سلام الله علیها اقامه نمايد. اصولاً مهاجرت ايشان از حوزه‌ي علميّه‌ي نجف‌اشرف به سرزمين مقدّس قم براي مجاورت كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام بود. منزل و حسينيّه‌اش در جوار حرم، مدرسه و كتابخانه‌اش در پيرامون حرم، درس و بحثش در بالاي سر حضرت و محلّ اقامه‌ي جماعتش در صحن و سراي حضرت بود. ايشان در تمام عمر با بركت خود،زبانش به اين جمله مترنّم بود كه: من هر چه دارم از كريمه‌ي اهل بيت علیهم السلام دارم.
((روابط عمومی))
دیدگاهتان را بنویسید